mezarım beni bekliyor

[umutlu]

Kendi üzerinde dönen degirmen taslari misali dönüyorum odalarda;

Seccadeler nerde?..

Kible hangi yöne dogruydu bu evde?..

Basima koymak icin takke, cekmek icin tesbih var mi?..


Bugün bitti. Gece de gidiyor...

Bir günüm daha bitti; ben nereye gidiyorum?..

Gün gün, saat saat, dakika dakika ölüyorum!.. Gidiyorum!.. Tükeniyorum;

Haberim var mi?..


Herseyi sevmek... Çok güzel.

Kendini sevmek... Cok güzel. Peki, bu nasil kendini sevmek?

“*********” cigliklariyla yak kendini hadi!..

Erit kendini, tüket, bitir!..


Sen... Ey sen, aynadaki!..

“Kalan”in farkinda misin?

Peki “talan”in?

Sen... Ey sen, aynadaki!..

Dün de bakmistin aynaya. Farkinda misin; bugün daha yaslisin!.. Bugün daha

cökük, bugün daha cirkin, bugün daha tedirgin!..

Cünkü biraz daha dökülmüs saclarin, biraz daha burusmus suratin!

Biraz daha; bir saniye, bir dakika, bir saat, bir gün daha yaklasmissin

düsecegin cukura!..


Nerde, Nerde seccadeleeer?..

Kible hangi yöndeydi bu evde?.. Ninem son gelisinde ne tarafa dogru namaz

kilmisti?..

Katlanir rahlenin nasil acildigini unuttum. Ve onun icinde acilan “Kitab”in

yüzümü ve icimi nasil aydinlattigini...

Icim...

Aahhh, icim yaniyor.


Bugün bitti, gece de gidiyor...

Bir günüm daha bitti; ben, ben nereye gidiyorum?..

Gün gün, saat saat, dakika dakika ölüyorum... Gidiyorum...

Tükeniyorum;

Haberim var mi?..


Son tuttugum orucu hangi iklimde biraktim?.. Son kildigim namaz hangi

seccadeyle katlandi?..

Merak ediyorum;

Kabe hala bekliyor mu beni?..

Bilmiyorum... Bilemiyorum.

Ama sundan eminim:

Mezarim beni bekliyor!


Muammer Erkul

[sera]

daha yeni bir tv kanalında dinlemiştim buyazıyı çok hoşuma gitmişti allah razı olsun muhabbetle...

[gulkokulu]