ZİKİR, EN BÜYÜK İBÂDETTİR

[gulyaprak]

Mü’minler girip çıktıkları, oturup kalktıkları her mekânda zikirle meşgul olabilir, hatta olmalıdırlar. Resûlüllah (s.a.v.), “Kim bir yere oturur ve orada Allâh'ı zikretmezse, Allah'tan ona bir noksanlık vardır. Kim bir yere yatar, orada Allâh'ı zikretmezse, ona Allah'tan bir noksanlık vardır. Kim bir müddet yürür ve bu esnada Allâh'ı zikretmezse, ona Allah'tan bir noksanlık vardır.” (Sünenü Ebî Dâvud, Edep 31) buyurarak, Allâh'ın zikrini kalbine-letâifine vird edinmeyen, bulunduğu mekânı ve zamanı onunla tenvîr etmeyen kimselerin, Allah tarafından rahmet, feyz ve bereket noksanlığına uğratılacağını haber vermektedir. Çok büyük bir ibâdet olan zikri, sadece dil ile yapmak kâfi değildir. Aslolan, kalbin ve sair letâifin zikridir.
İnsan iki türlü zikreder:
1. Kendi irâdesiyle, şuurlu olarak,
2. İrâde dışı, yani gayr-i irâdî olarak...
İnsan, yaptığı bu ikinci kısım zikirden haberdar değildir. Her bir a‘zânın, hatta vücudumuzda bulunan her bir zerrenin, her an ihtiyaçları için Cenâb-ı Hakk'ı zikredip, ondan ihtiyaçlarını istemesi gibi... Meselâ gözün görmek, kulağın işitmek için ihtiyaçlarını Allâh'a arz etmesi... Demek ki insan, irâdî olarak Rabb'ini zikretmese de vücudu ondan uzak kalamıyor, zikrini muntazaman yapıyor. Fakat bu zikirler irâde dışı olduğu için, sahibine bir şey kazandırmıyor.
Hulâsa, zikirden daha büyük bir şey yoktur. “(Habîbim!) Sana vahy olunan kitabı oku. Namazı da dosdoğru kıl! Çünkü namaz, edepsizlikten, akıl ve şerîata uymayan her şeyden alıkoyar. Allâh'ı zikretmek ise, en büyük (ibâdet)tir. Ne yaparsanız Allah bilir.” (S. Ankebût, 45) âyet-i celilesi, bu hakikati beyan buyurmaktadır.
Rahmeti, ihsânı, lutuf ve keremi sonsuz ve her an dâim olan Rabb'imizin zikrinden uzak yaşanan bir hayat, mânâsız olduğu gibi, insanı tatminsizliğe götürür. Bütün sıkıntı, stres ve sapıklıkların temelinde ise, kalp huzursuzluğu-tatminsizliği vardır; kalbin tatmini, huzur ve sükûnu ise, ancak Allâh'ın zikriyle mümkündür

[Ertugrul]

Ey Allahın kulları; Rabbinizi çok zikredin. ''Yâ eyyühellezîne âmenüzkürullâhe zikren kesirâ''

[Med_Cezir]

Çok güzel bilgiler abla . Allah Razı Olsun . İnşallah bizlerde Rabbimizi Hakkı ile zikredebiliriz...

[Zulal]

Allah Zikri kalbi yolundan ayırmasın.

[herseycokguzel]

GUZEL KARDESİM COK GUZEL BİR KONUYA DEYİNMİŞSİN.
ZİKİR GERCEKTEN EN BUYUK İBADET. VE ÜZERİMİZE FARZ. SİZLERLE AŞAĞIDAKİ ÂYETLERİ PAYLAŞMAK İSTİYORUM.

73 / MUZEMMİL - 8

Vezkurisme rabbike ve tebettel ileyhi tebtîlâ(tebtîlen).
Ve Rabbinin İsmi'ni zikret ve herşeyden kesilerek O'na ulaş.

13 / RAD - 28

Ellezîne âmenû ve tatmainnu kulûbuhum bi zikrillâh(zikrillâhi) e lâ bi zikrillâhi tatmainnul kulûb(kulûbu).
Onlar, âmenûdurlar ve kalpleri, Allah'ı zikretmekle mutmain olmuştur. Kalpler ancak; Allah'ı zikretmekle mutmain olur, öyle değil mi?

29 / ANKEBUT - 45

Utlu mâ ûhıye ileyke minel kitâbi ve ekımıs salât(salâte), innes salâte tenhâ anil fahşâi vel munker(munkeri), ve le zikrullâhi ekber(ekberu), vallâhu ya’lemu mâ tasneûn(tasneûne).
Kitaptan sana vahyedilen şeyi oku ve salâtı ikâme et (namazı kıl). Muhakkak ki salât (namaz), fuhuştan ve münkerden nehyeder (men eder). Ve Allah'ı zikretmek mutlaka en büyüktür. Ve Allah, yaptığınız şeyleri bilir.

BOL ZİKİRLİ GÜNLER VE GECELER DİLERİM.

[islam_habercisi]

PAYLAŞIMINIZ İÇİN SAOL COK GÜZEL YÜREGİNİZE VE ELİNİZE SAGLIK ALLAH RAZI OLSUN