küçükken neyi ne zannederdik kimbilir ??
Moderatörler: ucharfbesnokta, Ertugrul
küçükken neyi ne zannederdik kimbilir ??
Edip Akbayram'ın ismini Edi zannederdim. Yani o, benim için "Edi Pakbayram"di. (:
Ablama, "Nasil olup da koca bir günü canın sıkılmadan evde oturarak geçiriyorsun?" demistim. "Büyüyünce insanin canı sokakta oynamak istemez ki" cevabini vermisti. Uzunca bir süre büyüyüp büyümedigimi anlamak için kendime, "Canin sokakta oynamayi istiyor mu?" diye sormustum.
Dedemle parka gittigimiz bir gün TRT'ciler çekim için oradaydi. Beni oynarken çektiler. Yayin günü bizim aile jeneriginde gözüktügüm çocuk programini izlemek için televizyon basina geçti. Kendimi ekranda görünce, "Beni niye parkta unuttunuuuz?" diye gözyaslarina bogulmustum.
"Geri vites" kavramim yoktu. Soför, kolunu koltuga atip arkaya dogru bakinca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.
Benden büyük kuzenlerim dondurmacilarin dondurma külahlarinin sivri kismiyla kulaklarini karistirdigini söylemisti. Inanmistim. Hâlâ da külahlarin sivri kisimlarini yemem. Çöpe atarim.
Babaannem bir gün ölürse sevdigim dizilerin olmadigi bir gün ölsün istiyordum. :S
Abimle Karaoglancilik oynardik. O Karaoglan olurdu, beni de Bizans askeri yapardi. Sonra evire çevire döverdi. Çok mühim bir sey yaptigimi sandigim için canim yansa bile hiç sesimi çikarmazdim. (yazık!)
Yesil ve siyah zeytinin ayri agaçlarda yetistigini sanirdim. Bulmacalardaki, "Annenin erkek kardesi" kismina dayimin bes harfli ismini sigdirmaya çalisirdim.
Anaokulunda patates baskisi yapmayi ögrenmistik. O kadar hosuma gitmisti ki, evde duvarlara, masa örtülerine filan basmistim. Ancak sanat merakim annemin yeni aldigi beyaz etege patatesi yapistirmamla son bulmustu. Hem gönlünü almak hem de el koydugu patateslerime kavusmak için dahiyane bir fikirle ögretmenimin yanina gittim. "Annem" yazisini patatese oydurttum. Sevinçle eve gelerek soyundum. Renkli boyalara batirdigim patatesi vücudumun her tarafina bastim. Sonra da! annemin karsisina geçtim. Beni o halde görünce aglamaya baslamisti.
Madonna ile Maradona'yi kardes zannederdim. Kendi kendime, "Bunlarin babasi ne sansli be. Bir çocugu futbolun krali, öbürü müzigin kraliçesi" derdim.
Birinden özür diledigim zaman Allah'in bana bir özür verecegini sanirdim. Sakat olacagimi düsünüp hemen "diledigim özürü" geri alirdim.
Kurban Bayrami'nda toplanan derilerden uçak yapildigini sanirdim. Uçaklarin dis yüzeyinin bu derilerle kaplandigi için Türk Hava Kurumu'nun topladigini düsünüyordum. Uçak kaçirma filmlerinde silahla ates edildiginde ya da bomba patladiginda, "Ayyy! Deri delindi!" derdim.
Annem banyodan çiktiktan sonra babamin söyledigi, "Sihhatler olsun" lafini "Saatler olsun" diye anlardim. Bunun da, "Banyoda amma çok kaldin" gibi bir sey demek oldugunu sanip babamin anneme kizdigini düsünürdüm. Annemin buna karsin niye sadece, "Sagol" dedigini merak ederdim. "Ne kibar kadin, babam ! kizsa da hiç muhatap olmuyor" diyerek anneme hayran, babama kıl olurdum. (:
bir siteden (ç)alıntı yaptım ...
ben küçükken neleri ne zannettiğimi gizli tutmayı tercih ediyorum...
Ablama, "Nasil olup da koca bir günü canın sıkılmadan evde oturarak geçiriyorsun?" demistim. "Büyüyünce insanin canı sokakta oynamak istemez ki" cevabini vermisti. Uzunca bir süre büyüyüp büyümedigimi anlamak için kendime, "Canin sokakta oynamayi istiyor mu?" diye sormustum.
Dedemle parka gittigimiz bir gün TRT'ciler çekim için oradaydi. Beni oynarken çektiler. Yayin günü bizim aile jeneriginde gözüktügüm çocuk programini izlemek için televizyon basina geçti. Kendimi ekranda görünce, "Beni niye parkta unuttunuuuz?" diye gözyaslarina bogulmustum.
"Geri vites" kavramim yoktu. Soför, kolunu koltuga atip arkaya dogru bakinca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.
Benden büyük kuzenlerim dondurmacilarin dondurma külahlarinin sivri kismiyla kulaklarini karistirdigini söylemisti. Inanmistim. Hâlâ da külahlarin sivri kisimlarini yemem. Çöpe atarim.
Babaannem bir gün ölürse sevdigim dizilerin olmadigi bir gün ölsün istiyordum. :S
Abimle Karaoglancilik oynardik. O Karaoglan olurdu, beni de Bizans askeri yapardi. Sonra evire çevire döverdi. Çok mühim bir sey yaptigimi sandigim için canim yansa bile hiç sesimi çikarmazdim. (yazık!)
Yesil ve siyah zeytinin ayri agaçlarda yetistigini sanirdim. Bulmacalardaki, "Annenin erkek kardesi" kismina dayimin bes harfli ismini sigdirmaya çalisirdim.
Anaokulunda patates baskisi yapmayi ögrenmistik. O kadar hosuma gitmisti ki, evde duvarlara, masa örtülerine filan basmistim. Ancak sanat merakim annemin yeni aldigi beyaz etege patatesi yapistirmamla son bulmustu. Hem gönlünü almak hem de el koydugu patateslerime kavusmak için dahiyane bir fikirle ögretmenimin yanina gittim. "Annem" yazisini patatese oydurttum. Sevinçle eve gelerek soyundum. Renkli boyalara batirdigim patatesi vücudumun her tarafina bastim. Sonra da! annemin karsisina geçtim. Beni o halde görünce aglamaya baslamisti.
Madonna ile Maradona'yi kardes zannederdim. Kendi kendime, "Bunlarin babasi ne sansli be. Bir çocugu futbolun krali, öbürü müzigin kraliçesi" derdim.
Birinden özür diledigim zaman Allah'in bana bir özür verecegini sanirdim. Sakat olacagimi düsünüp hemen "diledigim özürü" geri alirdim.
Kurban Bayrami'nda toplanan derilerden uçak yapildigini sanirdim. Uçaklarin dis yüzeyinin bu derilerle kaplandigi için Türk Hava Kurumu'nun topladigini düsünüyordum. Uçak kaçirma filmlerinde silahla ates edildiginde ya da bomba patladiginda, "Ayyy! Deri delindi!" derdim.
Annem banyodan çiktiktan sonra babamin söyledigi, "Sihhatler olsun" lafini "Saatler olsun" diye anlardim. Bunun da, "Banyoda amma çok kaldin" gibi bir sey demek oldugunu sanip babamin anneme kizdigini düsünürdüm. Annemin buna karsin niye sadece, "Sagol" dedigini merak ederdim. "Ne kibar kadin, babam ! kizsa da hiç muhatap olmuyor" diyerek anneme hayran, babama kıl olurdum. (:
bir siteden (ç)alıntı yaptım ...
ben küçükken neleri ne zannettiğimi gizli tutmayı tercih ediyorum...
Re: küçükken neyi ne zannederdik kimbilir ??
evmiz mezarlığın yanındaydı annem çamaşır makinası çalıştırdıkdan sonra çamaşır makinası sıkma işine girerdi ve makina resmen yerinden fırlayacakmış gibi olurdu sanırdım ki bizimkiler mezardan ziyarete gelimiş ve annem çamaşır yıkadığı gün beni evde bulamazdı
-
- Özel Üye
- Mesajlar: 359
- Kayıt: 09 Haz 2008, 23:00
- Konum: BURSASPOR
ESKİDEN TÜRK SİNEMALARINDA TÜRKAN ŞORAYLA KADİR İNANIR ÖPÜŞTÜKLERİ ZAMAN
BÜYÜKLERİM CİDDİ CİDDİ ONLARI KAMERA YAKLAŞTIRIYOR ASLINDA BÖYLE BİŞEY YOK
ONUN İÇİN GÜNAHTA DEĞİL DERLERDİ BENDE İNANIRDIM KENDİ SAFLIMAMI YANAYIM BÜYÜKLERİNKİNEMİ
NE KADAR SAFMIŞIM YAV
BÜYÜKLERİM CİDDİ CİDDİ ONLARI KAMERA YAKLAŞTIRIYOR ASLINDA BÖYLE BİŞEY YOK
ONUN İÇİN GÜNAHTA DEĞİL DERLERDİ BENDE İNANIRDIM KENDİ SAFLIMAMI YANAYIM BÜYÜKLERİNKİNEMİ
NE KADAR SAFMIŞIM YAV
DENDİMİ BİR YERİN ADINA TÜRK BELDESİ GÖZÜM ALBAYRAK ARAR KULAĞIM EZAN SESİ
Re:
küçükken hep aşkınnur yenginin yengem oldugunu sanırdım(AŞKINNUR YENGE) ve arkadaslarıma benim unlu bir yengem var diye hava atardım. ..
HER HAYIRDA BİR ŞER;HER ŞERDE DE BİR HAYIR VARDIR!!!
Re:
bursalı hocam gorunuse gore ben senden daha da safmışımmm....
HER HAYIRDA BİR ŞER;HER ŞERDE DE BİR HAYIR VARDIR!!!
BURSALIHOCA yazdı:ESKİDEN TÜRK SİNEMALARINDA TÜRKAN ŞORAYLA KADİR İNANIR ÖPÜŞTÜKLERİ ZAMAN
BÜYÜKLERİM CİDDİ CİDDİ ONLARI KAMERA YAKLAŞTIRIYOR ASLINDA BÖYLE BİŞEY YOK
ONUN İÇİN GÜNAHTA DEĞİL DERLERDİ BENDE İNANIRDIM KENDİ SAFLIMAMI YANAYIM BÜYÜKLERİNKİNEMİ
NE KADAR SAFMIŞIM YAV
YAHU HOCAM SENİNKİ YİNE İYİMİŞ BİZMKİLERDE ÖPÜŞENLERE DİŞİNİ ÇEKİYO KIZIN DERLERDİ BENDE DİŞÇİYE GİTMEK HİÇ
İSTEMEZDİM İYİMİ
BANA NE DEMELİ
En son aykar tarafından 07 Ağu 2008, 10:24 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
-
- Özel Üye
- Mesajlar: 359
- Kayıt: 09 Haz 2008, 23:00
- Konum: BURSASPOR
- hakandidinir
- Özel Üye
- Mesajlar: 2638
- Kayıt: 10 Oca 2007, 00:00
Re:
bende eminömü semtini hep evinönü diye anlardım birileri ben eminönüne gidiyorum deyince bahçede çooook saatler beklemişimdir ama evin önüne gelen hiç olmamıştır.
selamun aleykum canlar ben küçükken kırmızı biberi almışım elime yüzüme sürmüşüm ama
o acıyı hala unutmadım abim beni korkutmuştu ki bende inanmıştım bana öleceksin bu biber öldürür
demişti bende şimdi o şakaları küçük kardeşime yaparım dün eline küçük bir kıytık batmış senin
elini kesecekler sonra kolunu sonra....
çocuk bi hayli ağladıktan sonra susakaldı ve kendimi affattirdim....
o acıyı hala unutmadım abim beni korkutmuştu ki bende inanmıştım bana öleceksin bu biber öldürür
demişti bende şimdi o şakaları küçük kardeşime yaparım dün eline küçük bir kıytık batmış senin
elini kesecekler sonra kolunu sonra....
çocuk bi hayli ağladıktan sonra susakaldı ve kendimi affattirdim....